Pięć do siedmiu miesięcy po ostatecznym zasadzeniu roślin ma miejsce odymianie. Ta tradycyjna, stosowana w cyklu uprawy praktyka polega na ustawianiu wzdłuż szklarni metalowych pojemników z różnymi materiałami roślinnymi, w tym wiórami drzewnymi, liśćmi bananowca, słomą fasolową, suszonymi ziołami i gałęziami japońskiej kryptomerii [Criptomeria japonica (LF) D. Don].

Następuje spalenie materii roślinnej, tak aby wewnątrz szklarni nagromadziły się duże ilości dymu. Ponieważ dym ten zawiera etylen, hormon odpowiedzialny za kwitnienie, proces odymiania (odkryty przypadkowo w 1872 r.), ma na celu wywołanie kwitnienia rośliny, zapewniając jednorodny i możliwy do zaplanowania w czasie zbiór.